Εν Εκείνω γαρ τω καιρώ αποφράξει Κύριος Ο ΘεόςΤας πύλας τας εν Ινδαλία(Εν.Άλλω Ινδία),Ας έκλεισεν Αλέξανδρος Ο των Μακεδόνων βασιλεύς(Δια προσευχής και συμβολικής θύρας*),Και εξελεύσονται οι εβδομήκοντα δύο** Βασιλείς μετά του λαού αυτών,Τα λεγόμενα ρυπαρά έθνη,Τα βδελυρώτατα πάσης συγχασίας και δυσωδίας,Και διασκορπισθήσονται εν ταις χώραις ταις υπ’ουρανόν,Σάρκας ζώντων ανθρώπων εσθίοντες και το αίμα πίνοντες ,Κύνας και μυίας και βατράχους νεμόμενοι και πάσαν ρυπαρίαν. Ουαί Δε τη οικουμένη πάση εν η πορεύσονται από προσώπου αυτών.Τας Μεν ουν ημέρας εκείνας,Μη έστω χριστιανός Κύριε,Ει δυνατόν ην.Αλλ Οίδα ότι έσονται.Τότε Αι ημέραι εκείναι σκοτισθήσονται δίκην θρηνούσαι εν τω αέρι διά το μίσος ,Όπερ τα βδελυρά εργάζονται έθνη.Ο Ήλιος σκοτισθήσεται,Και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτή , Βλέποντες τα βδελύγματα επί της γης αμιλλώμενα.Φάγονται Γαρ και τον χουν της γης και τα θυσιαστήρια κύθρους οίκων εργάσονται Τα τίμια και άγια σκεύη εν μιάσματι χρήσονται.Οι Κατοικούντες την Ασίαν Φευγέτωσαν εις τας κοιλάδας των νήσων.Πενθήσει Γαρ Ασία Τας νήσους .
Ου γαρ πορεύσονται εν αυτή οι λαοί Αλλ Έσονται πενθούντες ημέρας ρν Εκατόν πεντήκοντα, (Εν Αλλω εξακοσίας εξήκοντα).
pitheasf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου